حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها بعد از وفات پيامبر صلّي الله عليه وآله نگهبان ولايت و مدافع امامت بود و به ايراد سخنراني هاي رسا در مسجد رسول خدا صلّي الله عليه وآلهو جمع زنان انصار خطبه معروفي را ارائه نمودند در شرايطي كه مهاجران و انصار در مسجد مجلس مهمّي تشكيل داده و مشغول قدرت نمايي بودند.حضرت زهرا سلام الله عليها خطبه هاي خود را با نام و ياد خدا و مباحث توحيد و بيان فلسفه آفرينش آغاز  و به مباحث اعتقادي و تبيين جايگاه قرآن و پيامبر صلّي الله عليه وآله و اهل بيت عليهم السلام و همچنين به دفاع از ارزشهاي دين نيز پرداختند.

حضرت زهرا سلام الله عليها بعد آيه 128سوره توبه را تلاوت نمودند :

« لَقَد جَاءكُم رَسولٌ مِن أنفُسِكُم عَزيزٌ عَلَيه مَا عَنِتُّم حَريصٌ عَلَيكُم بِالمُؤمِنينِ رَئوفٌ رَحيمٌ »

حضرت زهرا سلام الله عليها اين آيه تلاوت نمودند به خاطر اين كه يادآوري كند كه به مردم كه همانا من دختر رسول خدا هستم و همانند ايشان دلم براي شما مي سوزد و مي خواهم كه راه را پيدا نماييد و به سعادت دنيا و آخرت برسيد.

حضرت فاطمه سلام الله عليها وقتي كه امام خود را در مسجد دست بسته ديد در اين حال بعد از ارائه خطبه آتشين خود دست امام حسن و امام حسين عليه السلام را گرفت و به نزد قبر پيامبر صلّي الله عليه وآله رفت تا براي خائنين به پيامبر نفرين كرده و ناله سر دهد در اين حال امام علي عليه السلام به سلمان فرمودند: اي سلمان فاطمه را  درياب، گويي دو طرف مدينه را مي نگرم كهبه لرزه در آمده و اگر فاطمه ناله كند ديگر مهلتي براي مردم مدينه باقي نخواهد ماند و زمين آنها را به كام مرگ خود فرو مي برد .وقتي سلمان پيغام امام علي را به حضرت فاطمه رساند و گفت : اي دختر رسول خدا پدرت رحمة للعالمين است خواهش مي كنم به خانه ات برگرد و در حقّ مردم ناله مكن .آن حضرت فرمود: يا سلمان! آنها قصد جان علي عليه السلام را كرده اند و  من نمي توانم شهادت علي را ببينم . سلمان گفت : امام علي عليه السلام مرا به اين كار امر فرمودند. وقتي آن حضرت پيام مولاي خويش را شنيد فرمود : چون امامم و مولايم مرا از اين كار نهي مي نمايند از او اطاعت مي نمايم و به خانه باز گشته و صبر در پيش مي دارم.

اصحاب سقيفه بعد از رفتن حضرت زهرا دست از امام علي برداشتند و وقتي آن حضرت به خانه بازگشتند حضرت فاطمه چنين فرمودند: علي جان! جانم فداي جان تو ، جان و روح من  سپر بلاي تو، ياأباالحسن عليه السلام! همواره با تو خواهم بود اگر در خير و نيكي به سر بري با تو خواهم زيست و با تو خواهم مرد.

حضرت زهرا سلام الله عليها بعد از وفات پيامبر صلّي الله عليه وآله همچون راهبر و امام و مشعلي سوزان براي توده هاي مردم كه امر بر آنان مشتبه شده بود موضوع را بيان كردند و با اين كار ثابت نمود خليفه اي كه در اوّلين اقداماتش عليه خاندان وحي تعدّي كرده نه تنها پيرو آن حضرت نيست بلكه كودتايي عليه آن حضرت ترتيب داده است و به تنهايي براي دفاع از  ولايت و پاسداري از امامت برخاست و جان خويش را در راه اين هدف فدا كرد.